Δέκα ποιήματα της Φοίβης Παπαευγενίου-Κότσιρα

Δέκα ποιήματα της Φοίβης Παπαευγενίου-Κότσιρα

Η προσκεκλημένη μου ποιήτρια Φοίβη Παπαευγενίου-Κότσιρα, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή και στην Αγγλική Φιλολογία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως φιλόλογος στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Έχει  εκδώσει εφτά ποιητικές συλλογές και μια κριτική μελέτη, ενώ συμμετέχει σε συλλογικά έργα. Έχει βραβευθεί για το έργο της πολλές φορές σε εγχώριους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Εμείς θ'απολαύσουμε δέκα ποιήματά της. Της εύχομαι το ταξίδι στη δημιουργία να είναι ατέρμονο και συναρπαστικό!

Γλυκό ατόπημα

Γλυκό ατόπημα η ζωή
άλλοτε παιγνίδισμα
άλλοτε παλιμπαίδισμα.
Στην αρχή ταξίδι σε πέλαγος
μετά πελάγωμα.
Συμπαντικός κανόνας
χωρίς δικαίωμα επιλογής!
Αυτεπάγγελτη δίωξη
και ετυμηγορία ερήμην! 

Δύσκολο να είσαι ποιητής

Δύσκολο να είσαι ποιητής
σ'έναν κόσμο που απειθαρχεί
στο δίκιο και στο όνειρο.
Και συ να στρώνεις
με ροδοπέταλα την ματαιότητα
μή και μοσχοβολήσει
η θλίψη του κόσμου,
να κρατάς αγκομαχώντας
στους ώμους την λήκυθο
γεμάτη μύρο και φως
από της γης τους θησαυρούς
τους ανεκτίμητους.
Να σπέρνεις ηλιανθούς
σε εδάφη άγονα,
να τραγουδάς την άνοιξη
στο καταχείμωνο
να εκμαιεύεις από την κοίτη της ψυχής
τα μοσχοβλάσταρα
ελπίζοντας σε πλούσια σοδιά.
Πόσο δύσκολο να είσαι ποιητής!

Εμείς και η βροχή

Η βροχή έχει προσωπική ζωή
έχει και δύναμη-μας πνίγει
εμείς ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Οι ουρανοί ξέρουν ότι είμαστε αθώοι
μα εμείς γράφουμε στίχους
και τραγουδάμε την αλήθεια
για να πείσουμε.
Οι άνθρωποι όμως απεχθάνονται
και την αλήθεια και τους ποιητές.

Έτσι είναι η ζωή

Έτσι είναι η ζωή
μια κρύο μια ζέστη,
άστατος ο καιρός,απρόβλεπτος.
Σαν άστεγος ο λογισμός
σ’ένα παγκάκι μοναχός
ψάχνει την λύση στα προβλήματα.
Μα αν ήταν όλα εύκολα
και σταματούσε η αναζήτηση,
θα ήταν η ζωή
-χωρίς τις ανισόπεδες διαβάσεις της-
ανιαρά επίπεδη!

Η αδικία

Δυσίατη νόσος η αδικία
ή το παντάπαν ανίατος.
Τροχοπέδη της ψυχής
Ανάχωμα της ηθικής
Διάρρηξη της φιλίας
Τρώση της κοινωνίας
Βωμός αναξιοκρατίας
Απανθρωπιάς διαδικασία
Του νου επιδημία
Ανθρώπινο αδιέξοδο.
Αποβλητέα- ως απαξία!!

Ηλικία της αθωότητας

Όταν σ ’αγάπησα,
η θάλασσα κυμάτιζε ανυποψίαστη
«οι φίλοι μου» ελλόχευαν χαιρέκακοι
ο πληθυσμός του ουρανού, ολόχρυσος.
Όταν σ’ αγάπησα
έσμιγε χώμα και βροχή
μοσχοβολούσε μια υποψία άνοιξης,
Μια υποψία ελπίδας.
εγώ ακόμα σ’ αγαπώ ,
υποψιάζομαι όμως
την προδοσία του πλανήτη μου.

Θυμάμαι

Θυμάσαι το πρωί
που έβαφε το πρόσωπό σου ο ορίζοντας
και σου κρατούσα ασάλευτο το βλέμμα
να μη το πάρει η μέριμνα
Θυμάσαι που πέταγα τις έννοιες σου στη θάλασσα
και ζάρωνε το πέλαγος
και ίσιωνε η όψη και η ψυχή σου
Θυμάσαι που σε κοίταζα όταν πάγωνες
από τα βλέμματα των μοχθηρών
και άνθιζαν γαρύφαλλα στα χείλη σου
Θυμάσαι όταν ξανοίχτηκες στο πέλαγος
πόσο γενναία πάλεψες τα κύματα
Θυμάσαι ότι σ’ αγαπώ κι όταν δακρύζεις
κι όταν χαίρεσαι?…………………………………….
Θυμάμαι ότι μ’ αγαπάς κι αξίζει ό, τι άντεξα.

Νόστιμον ήμαρ

Σωρεύονται οι θύμησες
σε ρωγμές δυσδιάκριτες
νοσταλγίας φλύαρα βλέμματα
στα σύννεφα της σκέψης.
Ζεστά μεσημέρια,δροσερά δειλινά
πρωϊνά ανέμελα.
Όμορφη πατρίδα η νιότη!
Η αλλαγή των καταστάσεων,
η σύμπτωση των περιστάσεων,
το διάβα του χρόνου,
γέμισαν τις ρωγμές
με εμπειρίες ευδιάκριτες.
Μα η καρδιά ισχυρογνώμων
νοσταλγός
του νόστιμου της νιότης ήματος!

Ο χαμένος ρυθμός

Ένα φεγγάρι ολόγιομο,μοναχικό
στριφογυρνά στον ουρανό νυχτιάτικα
μ’ένα χαμόγελο ειρωνικό
που κιτρινίζει τ’ακρογιάλι και το κύμα.
Ο γκιώνης μόνο τραγουδάει ανέμελα
και μια κιθάρα άρρυθμη
σαν τις μέριμνες
που είναι όλες τους παράφωνες
και αμελείς.
Σαν δέσουν τα καράβια αταξίδευτα
και μειωθούν οι συγκινήσεις
αντιπαλεύουμε με την ανάγκη
γυμνές υπάρξεις ανερμάτιστες
που τριγυρνάμε στ’ακρογιάλι
ψάχνοντας το χαμένο μας ρυθμό.

Όλη η ζωή

Μια νόθη εξέγερση όλη η ζωή
με αντίπαλο τα νιάτα
κι ένα πέλαγος ναυαγισμένες δραπετεύσεις.
Μια ενοχή για όσα πράξαμε άσχημα
και όσα όμορφα ξεχάσαμε.
Πέλαγος,ωκεανός και χίμαιρα
πώς να αναμετρηθείς με τα θεριά;
Συντηρημένα απόβλητα
μιας άκαρπης σκέψης όλη η ζωή
σχοινοβασία από άβυσσο σε αιωνιότητα
και αντιστρόφως.
Μια παννυχίς ολόκληρη η ζωή
με ανειδίκευτους ερασιτέχνες χορευτές.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα στην Καλαμάτα.Σπούδασα στη φιλοσοφική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου στην Αθήνα. Επίσης σπούδασα και Αγγλική φιλολογία στο ίδιο πανεπιστήμιο.Εργάστηκα ως φιλόλογος σε πολλά Λύκεια της χώρας και στο Ντύσσελντορφ της Γερμανίας. Ασχολήθηκα με το θέατρο και πραγματοποίησα επιτυχώς με τους μαθητές μου αρκετές παραστάσεις-αρχαίας ελληνικής τραγωδίας κυρίως-στην Γερμανία και στην Ελλάδα. Μετεκπαιδεύτηκα και αποφοίτησα με "Άριστα" από τη ΣΕΛΜΕ Αθηνών. Επίσης,παρακολούθησα μαθήματα σε σεμινάριο του Ινστιτούτου γενικής Επιμόρφωσης με θέμα: "Διεθνή και Ευρωπαϊκά θέματα"με αρίστην επίδοση. Ακολούθως,παρακολούθησα δύο[2] σεμινάρια με θέμα: "Εκπαίδευση και θέατρο".Γνωρίζω Αγγλικά και Γερμανικά.Λατρεύω την ποίηση και γενικά την ελληνική γλώσσα και επιθυμώ να μοιράζομαι τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου με όσους επίσης προβληματίζονται.Ξεκίνησα με δημοσιεύσεις άρθρων σε φιλολογικά περιοδικά και στην συνέχεια έχω δημοσιεύσει μία λογοτεχνική κριτική σχετική με ποιήματα του Καβάφη και επτά[7] ποιητικές συλλογές. Έλαβα μέρος στο διαγωνισμό «100 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή»,ο οποίος στοχεύει στην επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα, με το ποίημα «ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΘΕΑΣ», το οποίο επελέγη, δημοσιεύθηκε και υπάρχει στην ιστοσελίδα με τον τίτλο «100 χιλιάδες ποιητές για την αλλαγή».Στην πρώτη έκδοση της UNESCO,με τίτλο: "ΣΎΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ", περιλαμβάνονται 14 ποιήματα από τις συλλογές μου.{σελ.273-280}. Έλαβα μέρος σε διεθνή διαγωνισμό ποίησης και συγγραφής δοκιμίου,που οργάνωσε η ένωση Λογοτεχνών Β.Ελλάδος, με θέμα: "Αριστοτέλης ο μέγας φιλόσοφος" και μου απενεμήθη το 2ο βραβείο για το δοκίμιό μου "Η Αρετή ως "έξις προαιρετική" προς κατάκτηση της ευδαιμονίας." Επίσης έλαβα το βραβείο "ΑΝΑΚΡΕΩΝ" στον παγκόσμιο διαγωνισμό"Κ.Π.Καβάφης 2016"για το ποιητικό πόνημα : "ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΑ-ΕΛΛΗΝΟΔΡΟΜΙΑ". Ποιήματά μου συμπεριελήφθησαν στην "ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ". Επίσης,ποιήματά μου συμπεριλαμβάνονται στο «Ανθολόγιο Ποιήσεως»του εκδ.οίκου «Όστρια». Η συλλογή «Ακροβασία από άβυσσο σε αιωνιότητα» έλαβε το βραβείο «Ανύτη» στον παγκόσμιο διαγωνιαμό: «Κ.Π.Καβάφης 2019». Δέκα ποιήματά μου συμπεριλαμβάνονται στον 69ο τόμο της επανεκδοθείσης «Λογοτεχνικής Πρωτοχρονιάς».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr