Δεκατέσσερα ποιήματα του Απόστολου Παλιεράκη

Δεκατέσσερα ποιήματα του Απόστολου Παλιεράκη

Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" θα σας παρουσιάσω τον λογοτέχνη Απόστολο Παλιεράκη. Ο καλεσμένος μου σπούδασε στη Θεσσαλονίκη κι εργάστηκε ως πολιτικός μηχανικός και σιδηροδρομικός. Έχει εκδώσει πέντε συλλογές ποιημάτων και τέσσερις διηγημάτων, ενώ έχει συμμετάσχει  σε συλλογικές εκδόσεις. Έργα του έχουν φιλοξενηθεί στον έντυπο κι ηλεκτρονικό τύπο. Η ποίησή του είναι λυρική, στοχαστική, ανθρωποκεντρική. Ο λόγος του είναι πλούσιος, αβίαστος ,φυσικός, ευαίσθητος,  διεισδυτικός. Συνομιλεί με τις μνήμες ,τον απασχολούν τα τραύματα του κοινωνικού βίου, τον συγκινούν τα ανθρώπινα. Θα ταξιδέψουμε με δεκατέσσερα  πανέμορφα ποιήματά του!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ Ν' ΑΚΟΥΣΤΕΙ

Είχαμε πολύ φροντίσει
να 'ναι καλό το σχέδιο∙
μα ενεδρεύουν μέσα μας
εμπόδια κι ανατροπές
Ν' άλλαζε κάποτε αυτό!
Ξεκίνησε η μέρα μας
όπως τη σχεδιάσαμε∙
μα από νωρίς ξεστράτισε
σε μετερίζια εγωισμών
Στασίασε ανήσυχη
καλή χορδή κιθάρας
Ιαματικές φτερούγισαν
οι μνήμες κι οι ελπίδες
Αύρα κρουστή ξεχύθηκε
με την πνευστή της συντροφιά
Το μαγικό ραβδάκι της
ζύγισ’ η προσωδία
Λύθηκαν τα δεσμά μας
Μαγεύτηκε ο χρόνος
και δεν βιαζόταν πια
Στεκότανε χαρούμενος
ν’ ακούει και να βλέπει
Μεθύσαμε κι εμείς
δίχως κρασί στις κούπες μας
Έφτασε να κάνει κύκλους
στα ύψη η σύναξή μας
φωτίζοντας τη νύχτα
όταν ο ήλιος είπε γεια
μ’ ένα πλατύ χαμόγελο
Να τιναχτεί ως τ’ άστρα
ένα τραγούδι έλειπε∙
το μερτικό του ουρανού
που όμως θυσιάστηκε
Αυτά τα ξεστρατίσματα
που πάντ’ απλώνουν δίχτυα
από τα ύψη πιο ψηλά

ΤΟ ΝΕΥΜΑ

Μη φανταστείς πολλά
Μια αμμουδιά, ένα λευκό βραχάκι .
το γαλάζιο να συναντά γαλάζιο
Και μη φανταστείς πολλά
Ένα δάχτυλό της ήταν
δείχτης που μου ένευε
Έλα… έλα κοντά… πλησίασε
Κι ένα χαμόγελό της ήταν
αχνό πολύ κι αμφίσημο
Ήταν μαγνήτης… πήγα
Μη φανταστείς πολλά
Το άπαν μόνο

ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ Ο ΝΟΥΣ

Αν τον ζωγράφιζε σήμερα
γυρίζεις και ξαφνικά ρωτάς
θα έβαζε γαλάζιες πινελιές
στα φτερά του Νοέμβρη
θα τον τολμούσε, πες μου
τόσο νέο κι όμορφο;
Δεν απαντώ, μα σκέπτομαι
πολύ μου σκοτεινιάζεις
Πινέλο με χρώματα
από παλέτα της θλίψης
σου ζωγραφίζει μάσκα
από σβησμένες Κυριακές
μέσα στην καραντίνα
Το βράδυ θα σε παρηγορήσω
με ασαφείς ψιθύρους μου
και μετά, θα στήσω αυτί
ν’ ακούσω ένα, πνιχτό έστω,
γελάκι στο παραμιλητό σου

Ανέκδοτα ποιήματα, από την υπό διαμόρφωση νέα ποιητική συλλογή μου.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

Φίλε μου, Γιώργο.
Απόμακρος μπορεί
παραιτημένος όχι.
Την έξοδο αυτή
δεν την πιστεύω.
Απόμακρος ταιριάζει.
O τόπος δε με ζει.
Μια ουτοπία συζητώ
ένα αμπέλι τ' ουρανού
δώμα μυστών, παρέα μ’ έναν ήλιο
που δύει μεθυσμένος
μπροστά απ' τον ορίζοντα.
Bαρελάκια ταπεινά
που γεμίζουν απ' τ' ανέλπιστο.
Ένα νέο λόγο της Πυθίας
να φωτίσει σκοτεινά λιθόστρωτα.
Μια περιπλάνηση αστέγων
σε λησμονημένες πολιτείες.
Κι’ ένα δισάκι με ελαφρά εφόδια
για αιθεροβάμονα ταξιδευτή.

Από τη συλλογή «ΕΝΗΜΕΡΑ-ΕΦΗΜΕΡΑ-ΑΝ…», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, 2010

THOLO TOPIO

Το περιθώριο άλωσε τη σελίδα
Φάλαγγες παιδιών σε στράτες
με αποσκελετωμένους ερμαϊκούς
Σπάταλα χέρια
διαπερνούν τους πάγους
τη ζεστασιά του βάθους
ν’ αναλώσουν

ΠΕΡΙ ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ

Δεν σας δηλώνω μουσικός
Γνώστης αρχαίων μυστικών
δηλώνω απορημένος

Από τη συλλογή «ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ (IMITELEIS)», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, 2011

ΧΑΪΚΟΥ

Βαρύ Χειμώνα-
Με Άνοιξης χρώματα
Δεν τον αλλάζεις

Έξαλλους κήπους-
Δεν ζητά η Άνοιξη
Δώρα δικά τους

Άθυμα κρόσσια-
Οι ουρές ψαλιδίζουν
Των χελιδονιών

Νότες θερινές-
Σειρήνες να γητέψουν
Αναζητούνε

Το Φθινόπωρο
Ερίδων ανακωχή-
Ποίηση Χαίρε

Από τη συλλογή «ΒΡΑΧΥΣΩΜΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΟΥΣΕΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, 2017

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ

Το ένα καταρρέει
ενώ το δύο τρέμει
Έχουμε δυσκολίες
στων αριθμών τη σταθερότητα
Φόβοι σεισμών
δείκτη σιγής υψώνουν
σ’ ανήσυχες καμπάνες
Παραλλαγμένοι ρήτορες
τραυλίζουν από άμβωνος
ελλείψει άλλων, ήδη αναλωθέντων
Δράπανου συριγμοί επί μετάλλου
δρασκελίζουν εξόδους ήχων
υπαγορεύουν όρους
Ύψωσαν και μια γέφυρα
σε σχήμα πυραμίδας
Δίνουν και παίρνουν σχόλια
γι' ασχήμιες κερδοσκόπων
απάτες κι αυταπάτες
Δίνουν και παίρνουν δράσεις
σε δρόμους αβέβαια ανοικτούς
ή δρόμους αδιέξοδους
Ακούω, βλέπω, ξαγρυπνώ
μα το κεφάλι γέρνει
Ρέπω προς αγωνιώδη πρωινή αφύπνιση
Φοβούμαι μην και με ψιθύρους
παρεισφρήσουν «όμως...» χωρίς ζωή
κι είναι λειψή ξανά η αρχή
Κατά παρέκκλιση επειγόντως
γράφω κοντά στα γεγονότα
νευρωτικός κι ανώριμος
μόνο με αύρα ανάγκης
Ρότα αναζητώ να ξεμακραίνω
από ύφαλα παρελθόντα

ΑΓΡΙΑ ΑΝΘΗ

Λαχταρώ να ανασάνω
σαν τ' άγρια τα άνθη!
Σε βράχους και λιβάδια
ορθώνονται να υποδεχτούν
το φως σ' όλους τους τόνους
ν' ανοίξουν σε θωπείες
ερωτικών φτερών
και στην κυκλοθυμία του καιρού
να λικνιστούνε, να σειστούν
να λυγιστούν, να σπάσουνε
να σκορπιστούν
σε χορούς χρωμάτων κι αρωμάτων
Εδώ, στο θερμοκήπιο
νηνεμία αμύριστη
στείρα χρωματική πανδαισία
Ανέραστα θα πουληθούμε
σε φέρετρο φανταχτερό
με ταιριαστή κορδέλα
κι εκεί θα μαραθούμε

Από τη συλλογή «ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΣΕ ΤΡΙΚΥΜΙΑ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, 2018

ΗΠΙΟΙ ΤΟΝΟΙ

Να σ' ακούσω μια φορά
Με στίχους χαμηλόφωνους
να αποπέμψω τις κραυγές
Ν’ αποδεχθώ, όπως λες
τη ζώσα ιστορία των σφαγών
του αίματος, του πόνου
των γενοκτονιών
Δεν έλλειψαν ποτέ απ’ τους ανθρώπους
Αυτοί, παρ' όλ’ αυτά πληθαίνουν
κι ο πολιτισμός καλά κρατεί
Να σ’ ακούσω μια φορά
να σ’ ακούσω, να σ’ ακούσω…
Από πού όμως ν’ αρχίσω;
Το Άλφα λέει «Αρνούμαι»
Το Βήτα λέει «Βρικόλακες»
Αθυρόστομο το Γάμα με γυμνώνει
Το δέλτα, «Δίκη» απαιτεί
Φθάνω στο Νι, γδαρμένος
«ΝΤΡΟΠΗ!», κραυγάζει

Από τη συλλογή «ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΣΙΩΠΩΝ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ, 2020

Βιογραφικό σημείωμα

Ο Απόστολος Παλιεράκης γεννήθηκε στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, το 1943. Κατάγεται από την Κρήτη, που υπεραγαπά και αισθάνεται ως τόπο του. Σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και άσκησε το επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού, ως ελεύθερος επαγγελματίας και ως Σιδηροδρομικός. Αν και η στενότερη σχέση του με την ποίηση ξεκινά από τα φοιτητικά του χρόνια, παρουσίασε τη δουλειά του πολύ αργότερα. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές «Ενήμερα- Εφήμερα- Αν…» το 2010, «Μεταποίηση σε στιγμές διαρκείας (IMITELEIS)» το 2011, «Βραχύσωμες πτήσεις παρεκκλίνουσες», το 2017, «Ανέτοιμος σε τρικυμία» το 2018, «Τριλογία σιωπών» το 2020 και τις συλλογές διηγημάτων «Υδάτινος ταξιδιώτης» το 2013, «Φύλλα δάφνης» το 2015, «Οι κοράκοι» το 2020, όλα «Εκδόσεις Μανδραγόρας». Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις, ενώ ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους.

 

 

Έννεπε Μούσα

Έννεπε Μούσα!
Για τους εραστές της ποίησης και της στιχουργικής!
Για προβολή γνωστών κι άγνωστων δημιουργών!
Για επικοινωνία μέσα από έργα αγαπημένα!
Έννεπε Μούσα!
Με όχημα την πένα, το ταξίδι, τ’ όνειρο!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια της διαχειρίστριας.

Βρείτε το βιβλίο:
https://www.ianos.gr/
https://www.protoporia.gr