Σαν σήμερα, στις 21 Οκτωβρίου 1772, γεννιέται ο Βρετανός ποιητής Σάμιουελ Κόλεριτζ. Θα δούμε το ποίημά του "Ο Κούμπλα Χαν"!
Ο Κούμπλα Χαν-ΣΑΜΙΟΥΕΛ ΤΕΪΛΟΡ ΚΟΛΕΡΙΤΖ
Ο Κούμπλα Χαν στο Ξαναδού είχε κάμει
παλάτι αρχοντικό και του έρωτα φωλιές,
εκεί όπου ο Αλφ κυλούσε,το ιερό ποτάμι,
μέσ'από θεόρατες σπηλιές
σε ανήλιες κάτω ακρογιαλιές.
Δυο φορές πέντε μίλια γης παχιά
ζωσμένη ήταν με πύργους και τοιχιά.
και μέσα ρυάκια φιδωτά σε κήπους λαμπυρίζαν,
όπου μυριστικών δεντρών μεθούσ' η ανθοβολή.
και μέσα λόγγοι εδώ κ'εκεί στον ήλιο πρασινίζαν,
σαν τα βουνά,τόσο παλιοί.
Μα ω! η ρομαντική χαράδρα,η βουλιαγμένη
κάτω απ'των κέδρων τη σκεπή,στην πράσινη πλαγιά!
τι αγριοτοπιά!ιερή και μαγεμένη,
λες κ'είναι από γυναίκας θρήνο στοιχειωμένη,
που κλαίει γι'αγάπη ξωτικού σε χασοφεγγαριά!
Κι απ'τη χαράδρα με άπαυτην αντάρα χοχλακώντας,
σαν η ίδια η γης να ξεφυσά με κόπο αγκομαχώντας,
μεγάλη ανάβρα ορμητικά τινάζει τα νερά της΄
και στο ανεβοκατεβαστό γοργό ξεπέταμά της
πελώρια βράχια αναπηδούν,στην πλάκα όπως χαλάζι,
ή όπως διράβδι τα σπειριά στο άχυρο αναταράζει:
και μες στο χοροπήδημα των κοτρωνιών,ολοένα
ξεχύνει ξάφνου ο ποταμός με ορμή νερά αφρισμένα.
Όλο μαιάντρους το ιερό ποτάμι πέντε μίλια
σε λόγγους και σε λαγκαδιές κλωθοκυλά,
στα θεόρατα έφτανε από κει τα σπήλια
και με βροντή βούλιαζε πια σε πέλαα σιωπηλά:
Και στη βροντή του ο Κούμπλας γρίκαε μακρινές
προγονικές και πολεμόχαρες φωνές!
Ο ίσκιος του παλατιού ως αλάργα
στα κύματα έπλεχε,κ'εκεί
απ'τις σπηλιές κι απ'την ανάβρα
σμιχτή γρικιόταν μουσική.
Μαστοριάς σπάνιας ήταν θάμα,
λιοπάλατο και κρουσταλλοσπηλιές αντάμα!
Μια αρχοντοπούλα με τη λύρα
στ'όνειρό μου είδα μια φορά!
της Αβησσύνιας ήταν κόρη
κ'έψελνε της Αβόρας τα όρη,
κρούοντας τα τέλια τ'αργυρά.
Να ξανακούσω μέσα μου αν μπορούσα
και τη φωνή και τον σκοπό,
απ'αναγάλια τόσο θα σκιρτούσα,
που με πλατύν αχό και χαρωπό
θα'σταινα το παλάτι στον αέρα,
λιοπάλατο και κρουσταλλοπηλιές!
κι όσοι γρικούσαν θα τα βλέπαν εδωπέρα
κι όλοι θα κράζαν: Κάντε πέρα! πέρα!
τα μάτια του πετούν φωτιές
κι η κόμη του είν'ανεμιστή!
Ζώστε τον τρίδιπλα μπρος πίσω
και κλείστε μ'ιερό δέος τα μάτια ευτύς,
τι αυτός το μάννα έχει γευτεί
κ'έπινε γάλα παραδείσο.
Μετάφραση: Γ.Ν.Πολίτης
Πηγή:Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής ποιήσεως Κλέωνος Παράσχου
