Σαν σήμερα,στις 27 Φεβρουαρίου 1943,το φευγιό του Κωστή Παλαμά. Στην τελευταία του έξοδο ,υπό το βλέμμα των Γερμανών, ένα τεράστιο πλήθος κόσμου τον συνόδεψε ψάλλοντας τον Εθνικό ύμνο! Θα θυμηθούμε ένα ποίημα από την "Πολιτεία και μοναξιά". Σ'αυτό φωτίζονται ένδοξες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας. Το Μεσολόγγι, το Δίστομο, η Αράχωβα, το Σούλι, η Ύδρα! Οι κλέφτες κι αρματολοί, ο Μπότσαρης, ο Μιαούλης,ο Κανάρης! Ο ποιητής καλεί τους υπόδουλους Έλληνες ν'αγωνιστούν να ξαναγίνουν ελεύθεροι!
Η χώρα που αρματώθηκε-ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Τόποι της δόξας,κάμποι,βουνά,λόγγοι,
θα ξαναβλογηθήτε από τα χέρια
των αθανάτων;Πού είσαι Μισολόγγι,
της κλεφτουριάς πού βρίσκεστε λημέρια;
Καρυοφίλια του Δίστομου χτυπήστε,
χυμήστε της Αράχωβας ξεφτέρια,
γιαταγάνια,τον τούρκο πελεκήστε,
να ο Μπότσαρής σου,θαματούργα,Σούλι!
Κ'εσείς,νησιώτες δυνατοί,αρμενίστε
με τον υδραίο βοριά,με το Μιαούλη!
Στάχτη του Καπετάν πασά η αρμάδα!
Όπου είναι σκλάβα γης,ολόρθοι οι δούλοι,
Αστραποβρόντα,του Κανάρη Ελλάδα!
Πηγή: Πολιτεία και Μοναξιά
Έρευνα-σκέψεις: Αγγελική Καραπάνου
Έννεπε Μούσα,Ιστότοπος ποίησης και μουσικής
