Σαν σήμερα, στις 26 Ιουλίου 2021 έφυγε ο ποιητής Νίκος Φωκάς. Θα θυμηθούμε το ποίημά του "Προάστιο, 2125 μ.Χ"!
Προάστιο, 2125 μ.Χ- ΝΙΚΟΣ ΦΩΚΑΣ
Δεσπόζει δίχως δυσκολία το πράσινο. Εγώ το 'βλεπα
από το γαλάζιο του ψυχικού μου κόσμου. Από το πράσινο
του ψυχικού μου κόσμου κοιτούσα το γαλάζιο
του Ψυχικού και της Φιλοθέης- αμέριμνα βαθύ.
Πώς χωρίς τη βοήθεια κανενός έβλεπα μ' ευκρίνεια
τα μέρη αυτά όπως θα'ναι μετά εκατοπενήντα χρόνια.
Κυριαρχεί-τόσο αμέριμνο-το πράσινο-καθώς
το βλέπω απ' το γαλάζιο του ψυχικού μου κόσμου΄
και τ'αντίστροφο.
Όπως όταν ζούσαμε, ίδια και τώρα κυριαρχούν.
Αιώνιος χαμαιλέοντας περνώ από το'να στ'άλλο,
γρονθοκοπημένος, ώσπου ευθύμησα, τέλεια εκμαυλισμένος,
για να γίνω με τη σειρά μου εκμαυλιστής... μες στο κενό.
Μόνος νεωτερισμός, εκτός απ' τη γλώσσα μας που
πέθανε φυσικά, ή τις πυκνά διατεταγμένες
άγνωστές μου επαύλεις, για να ζουν οι Ψυχικιώτες
της εποχής εκείνης (είδος βραχυκεφαλικών πλατύσωμων
γιγάντων)- μόνος σοβαρός νεωτερισμός: η θάλασσα.
Απίστευτο, στα δυτικά τα σύνορα της Φιλοθέης,
καλεστική, αναπάντεχη. Αλλιώς τα υπόλοιπα όπως ήτανε:
να κυριαρχούν αμέριμνα το πράσινο και το γαλάζιο.
Πηγή: "Ο μύθος της καθέτου",1981
