Σήμερα στη στήλη "Στα βαθιά" έχω προσκαλέσει τη λογοτέχνιδα Σοφία Στρέζου. Η καλεσμένη μου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά εδώ και πολλά χρόνια μένει στην Αθήνα. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και δημοσιογραφία. Ασχολείται με την ποίηση και το δοκίμιο. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και δυο βιβλία με αισθητικές αναλύσεις ποιητών. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο, καθώς και σε ανθολογίες. Διατηρεί μια ιστοσελίδα με το έργο της και μία με κριτικές θεωρήσεις στο έργο άλλων ποιητών. Η ποίησή της είναι λυρική, υπαρξιακή, συχνά εξομολογητική. Ο λόγος της είναι περίτεχνος, πολύχρωμος, καίριος, με ζωηρές εικόνες κι ελκυστικά σχήματα. Εμπνέεται από τον έρωτα, τις στενές σχέσεις, τη συνομιλία με τον βαθύτερο εαυτό. Θα ταξιδέψουμε με δέκα διαλεχτά ποιήματά της!
Ποίηση είναι…
Ποίηση είναι
οι σταλαγματιές της ψυχής
απλωμένες στο χαρτί !
Το απρόσμενο… Άγνωρο
Σ’ αναζητώ στη σιωπή του νερού
που την ακούν οι καλαμιές
στις όχθες της λίμνης
τότε που κανένα βότσαλο
δεν ταράζει τον ύπνο σου
κι ο χρόνος αγγίζει τρυφερά
το θάρρος του ονείρου
να ενδίδει ακόμα
στο απρόσμενο… Άγνωρο
Πόσο φοβάμαι…
Πόσο φοβάμαι
μη γίνει η ανάμνηση
λήθη
στις ενσαρκώσεις
στιγμών
που κρυσταλλώθηκαν
στα ορυχεία της μνήμης
τώρα…
υγρές ρέουν
στο δέρμα μου !
Ο χαμένος Παράδεισος
Έμαθα…
πως κατοικείς
στο ματωμένο φεγγάρι
της αναμονής
χωρίς μια απόκριση
χωρίς μια είδηση
που μπορεί να σε ταξιδέψει
ως τις πορφυρές ανταύγειες του ήλιου
Μονάχο…
σε βρίσκουν τα πρωινά
να σκαλίζεις την πληγή
του χαμένου Παράδεισου
αγκαλιά με το καμένο όνειρο
στους ανάπηρους μετοικισμούς
της αντοχής σου
Σερνάμενα Βήματα
Άρχισα να συνηθίζω
τη βιαστική φυγή σου
από εκείνο το απρόσμενο σούρουπο
του Οκτώβρη
σκιά που σιγά-σιγά χανόταν
αποτινάζοντας όλα τα χρώματα
ενός δειλινού που ειρωνικά γελούσε
στο τελευταίο ακριβό σου ψέμα
Με σερνάμενα βήματα
βάδιζες ωχρός
στην ανεξιχνίαστη νύχτα
μη τύχει και φανεί
η ανεξήγητη εγκατάλειψη
των μετέωρων αισθημάτων
στα μάτια σου
Στην ανέμη της λήθης
Στην ανέμη της λήθης
θραύσματα σχηματίζονται
γυρνώντας χάδια που υφάνθηκαν
στον αργαλειό των αισθήσεων
πριν απομακρυνθούν
από την ουτοπία της νοσταλγίας.
Πάλι κι απόψε
σε βρίσκω να ξενυχτάς
στην αναπαράσταση μιας παρουσίας
που περισώζει
ανώνυμα συναισθήματα
στα αναπάντητα ερωτήματα της μνήμης.
Τώρα πια…
σε εθελούσια έξοδο
ηττημένα σώματα ραντίζουν θύμησες
επικαλύπτοντας την αλήθεια
στο ψέμα που για καιρό σ’ έκρυβε
γυρνώντας την ανέμη της λύπης !
Υπόσχεση
Πολλές φορές ξυπνώ τα βράδια
βρίσκοντας τα παράθυρα ανοιχτά
από το φύσημα του αγέρα
Γέρνω τρέμοντας
μέσα στις νύχτες σου
παραμερίζοντας
σκοτάδια και αποστάσεις
ίσκιους και σύννεφα
για να μπορώ να χορταίνω
ξυπνητές θύμησες
Υπόσχεση!
Δεν θα αφήσω
καμιά λήθη
να ακουμπήσει τους αυτόχειρες
διανυκτερεύοντων αναμνήσεων
Λέξεις στα σύννεφα
Θέλησες
να ανεβάσεις λέξεις στα σύννεφα
για να ταξιδέψουν με βροχή και αέρα
να στάξουν στο πήλινο σώμα σου θύελλες
που μεταμορφώνονται σε ποιήματα
από στόματα ποιητών,
ηχώντας την υπόσχεση
μιας αναπάντεχης προσδοκίας στο χαρτί
ως εκεί που η αθωότητα
ξεπλένει μνήμες και θύμησες
στη ρέμβη νυχτερινών εγκαταλείψεων.
Ασυμφιλίωτα δάκρυα
Σε απόκρημνους γκρεμούς ματιών
πέφτουν ασυμφιλίωτα δάκρυα
επιθυμώντας να σώσουν πτώσεις
μιας ψυχής που προσπαθεί
να επουλώσει τραύματα ανοιχτά
μήπως και συμφιλιωθεί
το παρελθόν με το αίμα.
Δεν αρκεί η νοσταλγία του άφατου
όταν μένουν απόρθητες λέξεις
να εξηγούν τα ανείπωτα
σε εγκαταλειμμένα φορτία πόνου.
Επαίτης
Δεν θα μπορούσα να σε συναντούσα αλλού
παρά μόνον εκεί που μετράς
ανιχνεύσεις στο άπειρο
με λέξεις που στάζουν σκουριά
από νοσταλγικούς χρόνους
κι ο άνεμος σμιλεύει αφηγηματικές
νύχτες ατέλειωτες
διεκδικώντας μόνο για σένα
όλα εκείνα που πονούν
από την αλησμόνητη παρουσία
στους τοίχους - στα στρώματα - στα πατώματα.
Κάθε βράδυ μια σκιά
σεργιανά στα παράθυρα
κι εσύ επαίτης
ενός ανεπίστροφου γυρισμού
αποκωδικοποιείς στο χαρτί
την βεβαιότητα της φυγής
λειαίνοντας φόβους…
Βιογραφικό σημείωμα
Σοφία Στρέζου
Κάπως έτσι άρχισα να γράφω, για να αντιστέκομαι στον χρόνο, σε κείνη την βιωμένη καθημερινότητα, επιζητώντας να της δώσω μιαν άλλη διάσταση, φερμένη με ονειρική διάθεση, για να ομορφαίνω εκείνα, που έτσι κι αλλιώς, δεν μπορώ ν' αλλάξω. Με πετάγματα καρδιάς, πέρα από όρια συμβατότητας με το εφικτό, για ν' αγγίζω το ανέφικτο, το προσδόκιμο κι έστω για λίγο να μπορώ ταυτιστώ στο συμπαντικό γίγνεσθαι του λόγου, με πνοή, με εικόνα, με δράση.
ΒΙΒΛΙΑ:
Νυχτερινό Πρελούδιο - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΣΚΕΨΗ 1987
Ψυχής Αγγίγματα - ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ 2010
Αισθητικές Αναλύσεις Δημιουργών - ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ 2011
Της μνήμης... κόκκινη θάλασσα - ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ 2013
Αισθητικές αναλύσεις δημιουργών 2ος Τόμος - ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ 2014
Δημοσιευμένα ποιήματα υπάρχουν σε ανθολογίες, λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και στο διαδίκτυο. Παρουσίαση - Κριτική Βιβλίου - Θεάτρου
Ιστοσελίδες:
Ποιήματα «Ποίηση και Ποιητής» http://sofiastrezou.blogspot.com/
Αισθητικές Αναλύσεις - Παρουσιάσεις - Δοκίμια - Κριτικές
«Αισθητικές Αναλύσεις Ποιητών» http://anagnoseispoiiton.blogspot.com/
Εικονοποιημένα ποιήματα της σε μορφή video:
https://www.youtube.com/user/sofiastrez
Επικοινωνία Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
