Θα δούμε τρία ποιήματα του Τζάκομο Λεοπάρντι σε εκπληκτική μετάφραση του Ιάκωβου Θήρα Καραμολέγκου!
ΤΖΑΚΟΜΟ ΛΕΟΠΑΡΝΤΙ (1798 – 1837) – ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΜΕΤ. ΙΑΚΩΒΟΣ ΘΗΡΑΣ ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΣ)
ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ
Σε μένα πάντοτε τερπνός αυτός ο έρμος λόφος
Κι ο φράχτης τούτων των φυτών που από τόσα μέρη
Τον αχανή ορίζοντα κρύβει από τα μάτια.
Μα καθιστός και ενεός, νοώ τ’ άπειρα μάκρη
Από εδώ που βρίσκομαι, κι η υπεράνθρωπή μου
Γαλήνη κι η βαθιά σιγή παρηγοριά μού δίνουν,
Μου ξεκουράζουν το μυαλό, και κάπως η καρδιά μου
Δεν τρέμει σαν την καλαμιά. Κι όπως γρικώ τ’ ανέμου
Το θρόισμα ανάμεσα στις πρασινάδες τούτες,
Κάνω μεμιάς τη σύγκριση με τη σιωπή τ’ απείρου:
Στον λογισμό μου έρχεται πρώτ’ η αθανασία,
Μα κι όσοι φύγανε καιροί, αλλά κι η εποχή μας
Με τη δική της μουσική. Κι η σκέψη, κάπως έτσι,
Με τ’ άρρητο τυλίγεται και πνίγεται στα χάη:
Κι είναι γλυκό να ναυαγείς σε θάλασσα σαν τούτη.
ΚΟΡΙΤΣΙΣΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Τραγούδι κοριτσίστικο, εσύ που επιμένεις,
Π’ αφήνεις κάμαρες κλειστές, εσύ που βγαίνεις
Σε άδειους δρόμους• μα γιατί τη θλίψη φέρνεις
Καθώς σ’ ακούω; Μα γιατί μου σφίγγεις
Τόσο την καρδιά και τρέχουνε τα μάτια;
Μα όμως είσαι κι εύθυμο, μια γιορτινή φωνή
Για την ελπίδα: κάθε νότα σου τον χρόνο
Που δεν ήρθε διακονεί… Χαρούμενο κι αν είσαι,
Θρήνος φαντάζεις στο μυαλό μου, κι η ψυχή
Γεμίζει μ’ άγχος. Ω, η σκέψη της ελπίδας,
Η σκέτη σκέψη, δυσκολεύει την ανάσα
Εκείνου που πικρά την έχει μάθει.
ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ
Ήρθ’ η στιγμή ν’ αναπαυθείς,
Καρδιά μου, τώρα πια. Μ’ αφήνει κι η στερνή ψευτιά
Αθάνατος πως είμαι. Ναι, μ’ αφήνει. Το γνωρίζω
Πως τα γλυκά πλανέματα δεν τρέφονται μ’ ελπίδες
Όταν ο πόθος έχει σβήσει. Ω καρδιά,
Κοιμήσου μία και καλή. Μ’ ένταση πόση
Τόσοι παλμοί, κι όμως δεν άξιζαν οι τόσες συγκινήσεις,
Και είναι λάθος να στενάζουμε στη γη. Πίκρα κι ανία
Η ζωή, και έτερον ουδέν• κι ο κόσμος σκέτος βούρκος.
Κάλμαρε τώρα κι απελπίσου οριστικά.
Έχει στο γένος μας η ειμαρμένη δώσει
Τον θάνατο, τον θάνατο και μόνο. Περιφρόνα
Εσένανε, τη φύση, την τρισάθλια ισχύ
Που κυβερνά μες στα κρυφά τη δυστυχία όλων,
Και την απέραντη κενότητα των πάντων.
