Σαν σήμερα, στις 10 Σεπτεμβρίου 1931, γεννήθηκε ο σημαντικός Τούρκος ποιητής Ετζέ Αϊχάν. Θα γνωρίσουμε ένα υπέροχο ποίημα που έγραψε για το είδος της εκπαίδευσης που σκοτώνει!
Μνημείο του Αγνώστου Φοιτητή -ΕΤΖΕ ΑΪΧΑΝ
Εδώ κοιτάξτε, εδώ, κάτω απ' αυτήν τη μαύρη πλάκα
Είναι θαμμένο ένα παιδί· αν είχε ζήσει για ένα ακόμη διάλειμμα
Θα είχε σηκωθεί στον πίνακα, στο μάθημα της φύσης.
Σκοτώθηκε στο μάθημα του κράτους.
Η συνήθης λάθος ερώτηση τόσο της φύσης όσο και του κράτους:
--Πού κυλάει η Υπερωξιανή;
Η μόνη σωστή απάντηση από ένα υψωμένο χέρι στο βάθος:
--Στην καρδιά της χλωμής εξέγερσης των παιδιών.
Ο ρακοσυλλέκτης πατέρας του, δένοντας ένα μωβ κεντητό μαντήλι στο λαιμό του
Για να πνίξει έναν ακόμα θάνατο, έγραψε:
Και τον είχα κάνει να πιστεύει ότι έχει παιχνίδια.
Η μάνα του, η γυναίκα που έπλενε τις νύχτες, και από τότε είναι ντυμένη στο χακί
Βυζαίνοντας στα κρυφά ένα μικρό ελαφάκι, έγραψε:
Αχ, πέταξαν το μόχθο του γιου μου στα σκουπίδια.
Οι φίλοι της ύφαναν αυτό το ποίημα από πικροδάφνες:
Μη σε νοιάζει, 128! Στα οικοτροφεία των μικρών στρατιωτών, στα σχολεία της αυτοκτονίας,
Μέσα σε κάθε παιδική καρδιά βρίσκεται ένας μεγάλος.
Κάθε χρόνο, όλη η τάξη θα σου στέλνει περιστέρια χωρίς γράμματα,
στη γιορτή των παιδιών.
Μετάφραση: Μάνος Αυγερίδης (Με τη βοήθεια της Ντενίζ Οζντενίζ)
Πηγές: http://www.avgi.gr
& https://el.wikipedia.org
