Στις 9 Απριλίου 1821, γεννήθηκε ο κορυφαίος Γάλλος ποιητής Σαρλ Πιερ Μποντλέρ. Θα δούμε ένα εκπληκτικό σκοτεινό του ποίημα για τους κακούς δαίμονες που κουμαντάρουν το μυαλό μας...."Στον αναγνώστη" σπό τα "Άνθη του κακού"!
Στον αναγνώστη-ΣΑΡΛ ΠΙΕΡ ΜΠΛΟΝΤΛΕΡ
Το κρίμα,η βρωμοτσιγκουνιά,η κουταμάρα,η πλάνη,
Κατέχουνε το πνεύμα μας,δουλεύουν τα κορμιά μας,
Κι ως θρέφουνε την ψείρα τους και τον κοριό οι ζητιάνοι,
Τροφοδοτούμε την καλή,γλυκειά μετάνοιά μας.
Η ανομία επίμονη,κι άνανδρη είναι η τύψη.
Την κάθε ομολογία μας αδρά πολύ εξοφλούμε,
Στο βούρκο ξαναμπαίνουμε φαιδρά,και ν'απονίψει
Κάθ'αμαρτία μας πως μπορεί δάκρυ χυδαίο,θαρρούμε.
Στου πονηρού,ο Τρισμέγιστος Σατάν,το προσκεφάλι
Το μαγεμένο πνεύμα μας αργά το νανουρίζει,
Κι όλο το πλούσιο μέταλλο της θέλησης,αγάλι,
Ο πάνσοφος αλχημιστής αυτός,το εξατμίζει.
Το κινητήριο,ο Διάβολος κρατάει,της ζωής μας νήμα,
Στα πιο αποτρόπαια,θέλγητρα βρίσκοντας,προς τον Άδη
Και προς τη Γέεννα κάνουμε καθημερνά ένα βήμα,
Με δίχως φρίκη,ανάμεσα από βρώμικο σκοτάδι.
Σαν έκφυλος οπού φιλά και τρώει τα σάπια κάλλη,
Το στήθος το μαρτυρικό δαγκά,σε πόρνη αρχαία,
Σφίγγουμε μιαν απόλαυση σα σάπιο πορτοκάλι,
Που κλέψαμε διαβαίνοντας,μιαν ηδονή λαθραία.
Σφιχτό,τρισμύριο σκουληκιών σμήνος γλεντοκοπάει
Στην κώχη του εγκεφάλου μας,λαός πολύς Δαιμόνων,
Κι'ως αναπνέμε,ο θάνατος με την πνοή εισορμάει
Στα στήθη μέσα,αόρατο ρεύμα λυγμών αφώνων.
Αν το φαρμάκι,η πυρκαγιά,ο βιασμός και το μαχαίρι
Το κανναβάτσο αλλόκοτα δεν έχουν κεντημένο
Το πρόστυχο των άχαρων οικτρών μας πεπρωμένων,
Θα πει πως τολμηρή αρκετά να'ναι η ψυχή δεν ξέρει.
Στους πάνθηρες ανάμεσα στους γύπες,στ'αφρισμένα
Σκυλιά,στα φίδια,στους σκορπιούς,στους πίθηκους,θηρία
Π'ουρλιάζουνε,γαυγίζουνε,γρυλλίζουνε,κλεισμένα
Στων κακιών μας τα άτιμα,τα αισχρά θηριοτροφεία,
Κάποιο κι ας μη χειρονομεί πολύ κι ας μην κραυγάζει,
Κακότερο,ασκημότερο,πιο ακάθαρτο έχει γίνει,
Π'αν ημπορούσε,πρόθυμα,ρέπια τη γη σωριάζει
Και σ'ένα του χασμούρημα τον κόσμο καταπίνει.
Είν'η Ανία!-Το μάτι της γεμάτο δάκρυ ακούσιο,
Κρεμάλες,το μαρκούτσι της καπνίζοντας,ρεμβάζει.
Βέβαια το ξέρει,αυτό το αβρό το τέρας,το υπερούσιο,
Ο υποκριτής,πανόμοιός μου αδερφός,που με διαβάζει.
Από τα άνθη του κακού
Μετάφραση: Τάκης Μπαρλάς
Πηγή: Παγκόσμιος ποιητική ανθολογία Ρίτας Μπούμη-Νίκου Παππά,Εκδόσεις Γεωργίου Παπαδημητρίου,1953
Έννεπε Μούσα, Ιστότοπος ποίησης και μουσικής
