Σήμερα στη στήλη "Να σε γνωρίσω καλύτερα" υποδέχομαι την ποιήτρια κι εκπαιδευτικό από τη Ζάκυνθο Άννα Πατρινού. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή,η οποία ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για την ωριμότητα και το προσωπικό στίγμα της νέας αυτής δημιουργού. Ας δούμε όσα συζητήσαμε!
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
-Άννα μου πότε άρχισες να γράφεις;
Θυμάμαι από μικρή , παρόλο που δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με τα βιβλία, ήδη από το δημοτικό με συγκινούσε και μου άρεσε ο ποιητικός λόγος. Έτσι όπου κι αν τον συναντούσα , στα ποιήματα που μαθαίναμε στο δημοτικό στη διάρκεια των σχολικών εορτών ή ακόμα και στους στίχους από γνωστά τραγούδια, προσπαθούσα να καταλάβω το νόημά τους. Η πρώτη μου απόπειρα να δοκιμάσω να γράψω ήταν στην έκτη δημοτικού ,όμως πέρασαν αρκετά χρόνια ώσπου να ενδιαφερθώ ή να προσπαθήσω πάλι. Πολύ αργότερα στη Δευτέρα Λυκείου όπου ήρθα σε επαφή στο μάθημα της Λογοτεχνίας με τους σπουδαίους Έλληνες ποιητές και κυρίως τον Σεφέρη και τον Ελύτη διαπίστωσα πώς με συγκινούσε ιδιαίτερα η ποίηση. Τότε προσπάθησα δειλά να αποτυπώσω τις σκέψεις μου. Πιο συστηματικά όμως ξεκίνησα να γράφω στην διάρκεια των σπουδών μου, όπου την περίοδο εκείνη οι προσωπικές μου ανησυχίες , γινόταν η αφορμή , το κίνητρο και το υλικό να εκφραστώ με την ποιητική μορφή με την οποία ταυτιζόμουν πιο πολύ, χωρίς ωστόσο να έχω τα εφόδια ή την καθοδήγηση. Παράλληλα προσπαθούσα να βελτιώνομαι και να αναζητώ σε βιβλία ή στο διαδίκτυο σύγχρονους και κλασικούς ποιητές που με ενδιέφεραν.
-Το σχολείο ενίσχυσε αυτή την κλίση σου;
Δεν νομίζω πως το ίδιο το σχολείο ή ο τρόπος που οι εκπαιδευτικοί και οι καθηγητές προσέγγιζαν το μάθημα της λογοτεχνίας ήταν η αφετηρία για να ενδιαφερθώ για την ποίηση και τη γραφή. Πιστεύω ότι κάπως απρόσμενα και αυθόρμητα αισθάνθηκα την ταύτιση και το ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και τη γραφή, χωρίς ποτέ να με παροτρύνει κανείς.
-Πώς θα όριζες το ταλέντο;
Το ταλέντο θεωρώ ότι είναι μια έμφυτη έφεση ή διαίσθηση που έχει κανείς, η οποία τον οδηγεί στο να κατανοεί ευκολότερα τους μηχανισμούς και να χειρίζεται χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ή καθοδήγηση ένα αντικείμενο για το οποίο ενδιαφέρεται. Το ίδιο συμβαίνει και με τη γραφή.
-Εκτός από το ταλέντο τι άλλο πιστεύεις πως βοηθά στην εξέλιξη ενός ποιητή;
Με την προσωπική μου παρατήρηση , καταλαβαίνω πως όλοι οι σπουδαίοι ποιητές εκτός από το χάρισμα που έχουν σε μεγάλο βαθμό , ταυτόχρονα αφιερώνουν τη ζωή τους στη μελέτη και στην ενασχόλησή τους με την ποίηση, διαβάζουν και επεξεργάζονται το υλικό τους προσπαθούν να το βελτιώσουν και να το εξελίξουν. Έτσι ακόμα κι αν υπάρχει το χάρισμα του λόγου και η ευχέρεια στη χρήση του , μόνο η συνέπεια, η διάθεση καλλιέργειας και η συνεχής επαφή είναι οι λόγοι που εξελίσσουν το ταλέντο, το ενισχύουν και το ολοκληρώνουν, διαφορετικά μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε ένα βαθμό ή ακόμα και να ατροφήσει.
-Υπάρχουν ποιητές που λειτούργησαν ως πρότυπα για σένα;
Όλοι οι ποιητές Έλληνες και ξένοι, που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής ή θα διαβάσω, πιστεύω ότι με επηρεάζουν για διάφορους λόγους και από όλους παίρνω κάτι ξεχωριστό. Καθένας με συγκινεί σε διαφορετική στιγμή και με τον δικό του τρόπο. Έτσι μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιους από αυτούς. Αν και είναι πάρα πολλοί, θα αναφέρω μόνο μερικούς από τους οποίους έχω ταυτιστεί ή συγκινηθεί διαβάζοντας ποιήματά τους. Από τους Έλληνες είναι ο Νίκος Καρούζος, ο Γιώργος Μαρκόπουλος, ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο Γιώργος Σαραντάρης , η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ, ενώ από ξένους ποιητές ο Γουόλτ Ουίτμαν, ο Μπόρχες, ο Λόρκα και πάρα πολλοί άλλοι κλασικοί και σύγχρονοι ποιητές που ανακαλύπτω σιγά σιγά.
-Αν σε ρωτούσα να μου πεις πέντε αγαπημένα σου βιβλία απ'αυτά που έχεις διαβάσει σ' όλη σου τη ζωή, ποια θα επέλεγες;
Επειδή η επαφή μου με τα βιβλία ξεκίνησε αργά, στα φοιτητικά μου χρόνια και έτσι βρίσκομαι σε μια διαδικασία αναζήτησης ακόμα, δεν έχω καταλήξει στα βιβλία που με καθόρισαν ή προτιμώ ιδιαίτερα, οπότε δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο συγκεκριμένα.
-Γράφεις αποκλειστικά ποίηση ή κι άλλα είδη;
Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να κατανοήσω περισσότερο την ποιητική φόρμα και κυρίως την πιο σύγχρονη με τον ελεύθερο στίχο από ότι τα πεζογραφικά είδη , γιατί θεωρώ μια πιο δύσκολη διαδικασία , να οργανώσεις και να επιμεληθείς ένα πεζό γραπτό. Αντίθετα ο ελεύθερος στίχος νομίζω ότι δίνει απεριόριστες δυνατότητες στον τρόπο σκέψης και γραφής, που μπορεί να γίνει πιο συνειρμικός και πιο προσωπικός. Γι’ αυτό μέχρι στιγμής επιλέγω να γράφω πιο ποιητικά.
-Πιστεύεις πως το διαδίκτυο παίζει θετικό ή αρνητικό ρόλο στη θέση που έχει κατακτήσει η ποίηση στη ζωή μας;
Στην εποχή μας που το διαδίκτυο έχει επιτρέψει την πρόσβαση σε απεριόριστη πληροφορία , δίνεται η δυνατότητα και στην ποίηση να προβληθεί. Έχει βοηθήσει στο να έρθει αμεσότερα ο ποιητικός λόγος σε όλους , καθώς αρκετοί από εμάς δεν επιλέγουμε εύκολα να αγοράσουμε ένα ποιητικό βιβλίο. Γι’ αυτό λοιπόν θεωρώ πώς το διαδίκτυο έχει διευρύνει το κοινό της ποίησης και έχει δώσει τη δυνατότητα σε όσους ασχολούνται με την ποίηση να παρουσιάσουν το έργο τους ευκολότερα.
-Σε ποιες άλλες δράσεις πιστεύεις για τη διάδοση της ποίησης;
Πιστεύω ότι ήδη υπάρχουν αρκετοί τρόποι με τους οποίους διαδίδεται πλέον η ποίηση,όπως το διαδίκτυο, τα λογοτεχνικά περιοδικά , οι δράσεις που οργανώνουν οι λογοτέχνες και άλλα. Το μόνο που θα πρόσθετα ως εκπαιδευτικός είναι να υπάρξει μια διαφορετική προσέγγιση της λογοτεχνίας στα σχολεία , ώστε οι μικροί και οι μεγάλοι μαθητές , οι οποίοι από τη φύση τους διαθέτουν το χάρισμα της ευαισθησίας , να δημιουργήσουν μια διαφορετική σχέση και να αποκτήσουν ενδιαφέρον για την ποίηση.
- Τι πιστεύεις πως κερδίζει κάποιος που συμμετέχει σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς; Ποια είναι η δική σου εμπειρία;
Προσωπικά έχω συμμετάσχει σε δύο λογοτεχνικούς διαγωνισμούς της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών που διοργανώθηκε στους Δελφούς και της Βιβλιοθήκης Σπάρτου , το 2019. Η συμμετοχή μου ήταν μια θετική εμπειρία διότι πιστεύω πώς για το ξεκίνημά μου με βοήθησε να αποκτήσω το απαραίτητο θάρρος ώστε να εκθέσω την προσπάθειά μου σε περισσότερο κόσμο και κυρίως σε πιο έμπειρους. Εάν κάποια στιγμή συμμετάσχω ξανά , θα προσπαθήσω να επιλέξω έναν διαγωνισμό που θα με αντιπροσωπεύει στο θέμα και στην ποιότητά του. Όμως κατά τη γνώμη μου δεν θα πρέπει να προσπαθούμε να προβάλλουμε συστηματικά το έργο μας μόνο μέσα από τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
-Είναι κοινώς αποδεκτό πως λιγότεροι άνθρωποι διαβάζουν ποίηση απ’ ότι πεζογραφία. Γιατί κατά τη γνώμη σου συμβαίνει αυτό;
Η πεζογραφία στηρίζεται στη λογική και περιλαμβάνει μια συγκεκριμένη δομή. Τα θέματα συνήθως ενός πεζού έργου είναι πιο οικεία και γραμμένα σε κατανοητό και διαφανή λόγο. Όλα αυτά την κάνουν πιο προσιτή στον αναγνώστη γι’ αυτό και οι περισσότεροι την επιλέγουν . Η ποίηση από την άλλη , όπως άλλωστε εκφράζει και η ίδια η λέξη, αποτελεί μια σύνθεση συναισθημάτων, βιωμάτων και σκέψεων του κάθε ποιητή , αποτυπωμένων σε λόγο μεταφορικό. Ο αναγνώστης πρέπει να αναζητήσει τη δική του ερμηνεία για να ταυτιστεί με ένα ποίημα, κάτι που απαιτεί χρόνο και αποτελεί διαδικασία που από μόνη της είναι δύσκολη, γι’ αυτό προτιμάται λιγότερο.
-Πες μας δυο λόγια για την πρώτη σου ποιητική συλλογή.
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο ‘’Θα φυτρώσει το φως’’, προέκυψε χωρίς να το επιδιώξω ιδιαίτερα μέσα από διάφορα γεγονότα που μου συνέβησαν. Περιέχει μνήμες , και συναισθήματα για πρόσωπα της οικογένειάς μου αλλά και σκέψεις που προέκυψαν μέσα από διάφορα βιώματα ή από αυθόρμητη έμπνευση. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του παππού μου. Παρόλο που βίωσα την απώλειά του,αισθάνομαι πως συνέβαλλε μέσα μου , με κάποιον τρόπο στη δημιουργία του . Αισθάνομαι τυχερή και ευγνώμων που το βιβλίο αυτό προέκυψε αναπάντεχα και τόσο νωρίς.
- Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας κάποια μελλοντικά σου σχέδια;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο στόχο , όπως για παράδειγμα τη δημιουργία μιας καινούριας ποιητικής συλλογής. Προς το παρόν πιστεύω ότι χρειάζεται να γνωρίσω και να μελετήσω περισσότερο κλασική αλλά και σύγχρονη λογοτεχνία. Αισθάνομαι ότι χρειάζομαι ακόμη χρόνο ώστε να ωριμάσει ο τρόπος γραφής μου και να αποκτήσω περισσότερα εφόδια και βιώματα. Παράλληλα αφήνω να έρθει από μόνη της η έμπνευση.
Συνέντευξη: Αγγελική Καραπάνου
